BİRGÜN HESAP VERİRSİN DİYE

Bütün cihana ben seni anlattım.
Hep sen mutlu ol, kendimi ağlattım.
Hocalara büyü ile bağlattım.
Belki severde affedersin diye.

Bak kara kışlarda kapını çaldım.
Benim ol diye inan çok yalvardım.
Sonunda bende ortadamı kaldım.
Merhamet eder sahip çıkarsın diye.

Gelde gönül kapımı birdefa aç.
Şu gönlüme neolur mutluluk saç.
Annen vermesede kapım açık kaç.
Son nefesimde yanımda ol diye.

Yandı bu yüreğim sözde köz oldu.
Seni sevmekse hep bana söz oldu.
Kalbim tekledi bak vücut yoruldu
Belki insafa gelir dönersin diye.

Kul Özcanım feryadımı duydunmu.
Beni en güzel yerine koydunmu.
Hiç birgün bu hatırımı sordunmu.
O dünyada hesap verirsin diye.

Abdulhamit Özcan